Historia

27 listopada 1830 roku przy ulicy du Bac w Paryżu nowicjuszka w Zgromadzeniu Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo (szarytek) Katarzyna Laboure podczas modlitwy ujrzała Maryję jakby stojącą na kuli ziemskiej, a z Jej rąk na wszystkie strony wychodziły jasne promienie. "Promienie spływające z mych dłoni są symbolem łask, jakie zlewam na tych, którzy mnie o to proszą" -powiedziała Maryja. Po tych słowach obraz jakby odwrócił się i Katarzyna ujrzała literę M z wyrastającym ze środka krzyżem, serce Jezusa otoczone cierniową koroną i serce Maryi przeszyte mieczem. Matka Boża poleciła siostrze,by postarała się o wybicie jak największej ilości medalików według obrazu, jaki oglądała. "Wszyscy, którzy będą nosili ten medalik, dostąpią wielkich łask, szczególnie, jeśli będą go nosili na szyi. Tych, którzy we mnie ufają, wieloma łaskami obdarzę" - obiecała Maryja. Matka Boża wyraziła także życzenie, by powstało Stowarzyszenie Dzieci Maryi Niepokalanej.

Cudowny Medalik

...Dnia 27 listopada 1830r. Matka Boża powierzyła Katarzynie Laboure specjalną misję.

Podczas wspólnych modlitw w kaplicy pojawiła się przed nią Niepokalana. "Cała Jej postać promieniowała takim pięknem, że nie potrafię tego opisać". W dłoniach trzymała kulę, a z pierścieni na Jej palcach wychodziły jasne promienie. "Glob, który widzisz, przedstawia całą ziemię. Przedstawia też Francję. Nade wszystko zaś przedstawia każdego człowieka. Promienie oznaczają łaski, jakie zlewam na tych, którzy mnie proszą". Globus zniknął i Najświętsza Panna opuściła ręce. Stała na białej kuli, na którą spływały promienie wysyłane przez pierścienie. Wokół w kształcie owalu ukazał się napis: "O Maryjo, bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy". Potem usłyszała polecenie, by według tego wzoru wykonać medalik. Na tych, którzy go będą nosić z ufnością, spłyną wyjątkowe łaski.Owal odwrócił się i Katarzyna zobaczyła literę "M" z przewleczoną belką poprzeczną, podtrzymującą krzyż. Pod literą widniały dwa serca, jedno w koronie cierniowej, a drugie przebite mieczem. Całość otaczało dwanaście gwiazd... "Każ wybić medalik według tego wzoru. Osoby, które będą go z ufnością nosiły, zwłaszcza na szyi, otrzymają wiele łask."

Awers Medalika jest wyraźnym posłaniem, jasno wyrażonym przez oświetloną postać: Niepokalana Dziewica 

w pełnej chwale. Sposób przedstawienia Maryi na medaliku łączy moment początkowy i momentkońcowy jej egzystencji. To Dziewica z Na zaretu, która stawia stopy na globie ziemskim i depcze głowę węża: zło nigdy nie miało nad nią władzy. Jest Dziewicą w chwale, zalaną światłem, pośredniczką łask: rozdaje dary boskie na kuli ziemskiej. To Dziewica, której wszystko się udaje, która odnosi pełny sukces; to Dziewica, która działa i zwalcza siły zła a jednocześnie przekazuje światu zbawienie.

Rewers Medalika wprowadza w tajemnicę zwycięstwa Dziewicy: jej związek z męką Chrystusa przestawiony jest przez literę "M" zakończoną krzyżem i przez obecność dwu serc, Jezusa i Maryi. "O Maryjo, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy" Medalik rozpowszechnił się natychmiast w sposób cudowny. Dokonywały się za jego pośrednictwem niezliczone nawrócenia i uzdrowienia; ludzie doznawali szczególnej opieki Matki Bożej.

Obowiązki Dziecka Maryi

1. Obowiązki ogólne

1. Dziecko Maryi żyje w łączności z Bogiem.

2. W szczególny sposób czci Niepokalana.
3. Pogłębia swoją wiedzę religijną.
4. Poznaje Pismo Święte.
5. Żyje liturgią kościoła.

6. Kocha swoją parafię.

7. Jest dobrym członkiem swojej rodziny.
8. Jest wzorem uczennicy.
9. Spieszy z pomocą bliźnim.
10. Daje świadectwo swoim życiem.

2. Obowiązki szczegółowe

1. Codziennie odmawia dziesiątkę różańca świętego lub „Pod Twoją Obronę” czy „Pamiętaj,
o najdobrotliwsza Panno Maryjo”.
2. Uczęszcza regularnie na cotygodniowe spotkania „Dzieci Maryi”.
3. Przystępuje, co miesiąc do spowiedzi świętej.
4. Bierze żywy udział w uroczystościach i świętach Maryjnych.

Modlitwa Dziecka Maryi

Matko Boża, Niepokalana Maryjo!
Tobie poświęcam ciało i duszę moją.
Wszystkie modlitwy i pracę, radość i cierpienie, wszystko,
czym jestem i co posiadam. Ochotnym sercem oddaję się
Tobie w niewolę miłości. Pozostawiam Ci zupełną swobodę
posługiwania się mną dla zbawienia ludzi i ku pomocy
Kościołowi Świętemu, którego jesteś Matką. Chce odtąd
wszystko czynić z Tobą, przez Ciebie i dla Ciebie.
Wiem, że własnymi siłami niczego nie dokonam.
Ty zaś wszystko możesz, co jest wolą Twego Syna i zawsze
zwyciężasz. Spraw więc, Wspomożycielsko wiernych,
aby moja rodzina, parafia i cała ojczyzna były rzeczywistym
Królestwem Twego Syna i Twoim. Amen.